Lizet
Dolfijnen, ik word er blij van. Hoe ze leven en bewegen; het speelse, het vrije.
Het vertrouwen dat ze geven, het contact dat ze met mensen zoeken…
Misschien heb je er nooit zo over nagedacht, maar wij kunnen veel leren van dolfijnen.
De ontspanning en luchtigheid die dolfijnen van nature uitstralen, geef ik graag mee aan mijn cliënten. In een periode van rouw, verdriet en pijn zijn lichtpuntjes vaak moeilijk te vinden, dat heb ikzelf meerdere keren ervaren.
Moeder nooit echt gekend
Rouw en verlies in de meest brede zin van het woord, het is als een rode draad verweven in mijn leven. Als klein meisje, een half jaar oud, was ik samen met mijn vader en moeder op pad. Ik lag in
een reiswieg op de achterbank van de auto toen we een ongeluk kregen. Mijn moeder overleefde het niet. Mijn vader en ik bleven achter en gingen bij mijn oma wonen in Lottum. Het was 5 jaar mijn veilige haven en oma was als een moeder voor me.
Mijn vader vond een nieuwe liefde, ze trouwden en we gingen met zijn drieën naast het huis van oma wonen. Twee jaar later kreeg ik een zusje. Opgroeien in ons nieuwe gezin, vond ik moeilijk. Met
regelmaat liep ik even naar oma, mijn oude thuis.
Van gemis naar zelfliefde
Hoe klein ik ook was, ik miste iets, maar had geen idee wat. Ik wrong mezelf in allerlei bochten om
niemand tot last te zijn; maakte me bijna onzichtbaar.
In de jaren dat onze kinderen geboren werden, kwamen allerlei vragen naar boven. Wie ben ik?
Wie was mijn moeder? Wie ziet mij zoals ik echt ben?
Er zat maar een ding op: op zoek naar mijn eigen identiteit. Ik begon dicht bij mijn bron en vroeg aan mijn ouders; ‘Hoe was mijn biologische moeder?’ Ik besefte dat ik niets van haar wist,
ik mistte een stukje van mijn basis. Voor mijn ouders was het te moeilijk om over mijn biologische moeder te spreken. Dat accepteerde ik, maar voor mij stopte mijn zoektocht niet. Ik zocht externe hulp. Stap voor stap op het spirituele pad, leerde ik weer van mezelf houden, dat ik er mag zijn en mezelf mag laten zien.
Van ´schuldgevoel´ naar kracht
Op 17-jarige leeftijd kwam ook mijn zusje om het leven bij een auto-ongeluk. Intens verdriet en onmacht beheerste ons gezin. Met regelmaat voelde ik me ‘schuldig’. ‘Schuldig’ dat ik het niet was,
terwijl ik daar natuurlijk niets aan kon doen. Doordat de rouw bij mijn ouders zo groot was, bijna verstrikt in hun eigen pijn en verdriet, voelde ik me eenzaam in dit rouwproces.
Tijd om mezelf verder ‘onder handen te nemen’. Een coaching-cursus kwam op mijn pad. Hier kon ik
mijn persoonlijke pijnen verwerken, leerde mezelf steeds beter begrijpen en tegelijkertijd mocht ik werken aan mijn nieuwe toekomst. Een toekomst met mijn eigen bedrijf.
Iets wat ik altijd al wilde, maar waarin ik me klein hield. Ik groeide, volgde meer workshops en cursussen. Het werd steeds helderder; mijn levenslessen en inzichten mag ik gaan delen met anderen.
Geen standaard oplossing voor rouw
Ieder mens is anders en gaat anders met situaties om. Na het ongeluk van mijn zusje, belde ik elke dag naar mijn ouders. Ik wilde hun pijn en verdriet overnemen, om hen te verlichten. Ik kon dit wel willen, maar ieder mag zijn eigen weg gaan. Rouw, verlies en pijn; er is geen standaard oplossing voor. Voor mij was het belangrijk om erover te praten, een ander rouwt liever in stilte of praat er
nooit meer over. Niemand bepaalt hoe jouw rouwproces er uitziet. Wil je kleding of een foto van een overledene opruimen, dan is dat oké. Degene zit in je hart, daar voel je de connectie, altijd.
Het is belangrijk dat het rouwproces draaglijk blijft of weer wordt. Emoties mogen er zijn, zie de lichtpuntjes en zorg voor ontspanning.
Genieten en rouwen, hand in hand
Door de jaren heen leerde ik dat genieten en rouwen hand in hand gaan. Dat is wat ik ook jou wil meegeven. Je mag genieten, ook bij rouw, verdriet en pijn.
Misschien wel… juist dan.
Tijdens mijn workshops laat ik je de ontspanning en luchtigheid weer ervaren. Uit je hoofd, terug naar het vrije, net als de dolfijnen.
Liefs,
Lizet
Een warm gevoel is…
Als er plotseling iemand iets liefs zegt,
dat precies in dat lege plekje van je hart past.